Nanoteknoloji bizi daha akıllı değilse bile sağlıklı ve güçlü yapacak. Birkaç onyıl içinde, bu yeni üretim teknolojisi fiziksel yasaların izin verdiği birçok şekillerde atom ve molekülleri ucuz yollarla düzenlememizi sağlayacak. Bir toplu iğnenin başına yerleştirilebilecek süperbilgisayarlar, insan hücresinden küçük, kanser hücrelerini, enfeksiyonları, damar tıkanıklıklarını ve yaşlılığı bile giderebilecek tıbbi nanorobot orduları yapılabilecek. İnsanlar geriye dönüp baktıklarında, bizim, ortaçağ zamanlarının teknolojisinin ilkel ve hemen herkesin çaresizlik içinde ve genç yaşta öldüklerini gördüğümüzde hissettiklerimize benzer hisler içinde olacaklar.
Bununla beraber bilgisayarlar günümüzdekilerden milyarlarca defa daha güçlü olacak, ve yeni tıbbi cihazların özellikleri bugün iyileştirme yöntemlerini bildiğimiz hastalıklara karşı daha etkin ve iz bırakmadan, çabuk bir şekilde uygulamamızı sağlayacak, yeni tedavi yöntemleri bulma yönündeki umutlarımızı arttıracak, bu yeni ve çok titiz üretim metodları günümüzün kirleten üretim şekillerinin de ortadan kalkmasını sağlayacak. Moleküler üretim isteneni tam olarak verecek, ne fazla ne eksik, böylece kirletici maddeler oluşmayacak.
Nanoteknoloji, Eric Drexler öncülüğünde bu anlamda ilk olarak 1980'lerin ilk yarısında yayınlandığında büyük bir kuşkuyla karşılanmıştı. Bu gerçekleşebilecek kadar iyiydi, ve birçok bilimadamı imkansız görünen birçok şey yapabildi. Ancak fizik yasaları, korkularımız ya da umutlarımız konularında dikkatli olmamızı gerektiriyor, ve sonraki araştırmalar aynı soruyu gündeme getiriyor: Bu teknolojiye ulaşmak zaman alacak, yalnızca mümkün değil kaçınılmaz da.
Bugün dünyada halihazırdaki teknoloji bizlere çok değerli şeyler vermektedir, çok ucuz üretim teknolojileri ile emsalsiz yeni üretimler yapılabilmektedir. Bu bilgisayar donanımlarında daha belli şekilde; birim mikron başına yoğunluk artarken ve boyutlar giderek küçülürken daha fazla hesaplama gücü üstel bir şekilde arttı. Bunlar geleceği öngörmek için geçerli fikirler verebilir, düşünmemiz için açık görünüyor: moleküler bilgisayarlar milyarlarca kez milyarlarca moleküler anahtarla yapılır. Ve eğer biz atomları moleküler bilgisayarlar oluşturacak şekilde düzenleyebilirsek neden diğer moleküler yapımları da tek parça halinde üretmeyelim?
Bu teknolojinin araştırma gruplarınca geçerliliği kabul edildikten sonra bile istenen noktaya gelmesi onlarca yıl alırdı. Ancak, Birleşik Devletler'in başkanının Ocak 2000'de dediği gibi ilk etapta 500 milyon $ ulusal Nanoteknoloji araştırma bütçesi olarak ayrılmıştır, bizler biliyoruz ki nanoteknoloji kritik bir konu haline gelmiştir.
Fayda, Zarar Görüşü
Birkaç kişi geçenlerde, halk için (ve gecikmiş olarak) anladılar ki nanoteknoloji yeni adresler gerektirecek kaygılar ortaya çıkarabilir. Güçlü bir teknoloji iyi amaçlar için olduğu kadar kötü niyetle de kullanılabilir. Eğer nanoteknolojinin ilk adımları doğru olarak belirlenirse, Endüstriyel Devrimin yaptığı gibi büyük değişimler içinde olacağız. Bu değişimi nasıl paylaşmalıyız? Nanoteknolojinin gelişimi ve paylaşımı sırasında nasıl politikalar uygulayacağız?
Drexler bu konuları onun 1986'daki Motor Yaratmak adlı kitabında genişçe ele aldı, ve, ilk dikkate değer deneme yayınlar 1988 de, "Tehlikeler Üzerine Bir Söyleşi", adıyla ilk endişeler hakkında yayınlandı. Bu potansiyel tehlikenin bir çözümü Bill Joy tarafından sunuldu, kendisi Sun Mikrosistem Şirketinin kurucu şef bilimadamıdır, nanoteknolojinin araştırma ve geliştirilmesinin olası karşı sonuçlarından kaçınılması hakkında.
Bu yaklaşım hükümet sorunu olmaktan daha fazlasıdır: araştırmacılara nanoteknoloji araştırmalarını yapmamalarını ve araştırma gruplarına bu geleceği çok parlak konuda yeni yapılar oluşturmamalarını söylemek ulusal stratejiler ve çıkarlar açısından olumlu bir yaklaşım değildir.
Nanoteknoloji araştırmalarını kısıtlamak yasadışı araştırma örgütlerini ödüllendirmek demek olacaktır.
Nanoteknolojinin insan sağlığını geliştirme potansiyeli şaşırtıyor; eğer bunu geliştirmeseydik, gelecek kuşaklara göre görevimizden kaytarmış olacaktık.
Gelişimin Temelleri
Gelecekteki sistemlerin olası risklerinden (ve belki güçlü hırslardan) kaçınmak için, Palo-Alto tabanlı ticari amaçlı olmayan Foresight Enstitüsü (parolası: nanoteknolojiye hazırlanış) nanoteknoloji araştırmacılarına ve geliştiricilerine moleküler imalat sistemlerinin güvenli olarak nasıl tasarlanacağına ilişkin bir rehber hazırlamıştır. Rehber şu hassas prensipleri içermektedir: yapay sistem üreticileri doğal bir yapıyı kopyalamamalıdırlar, kontrol edilemeyen çevrelerde: sistemler doğada bulunmayan yapay yakıt kaynakların ve bileşenlerini kullanmaya bağlı kalmalıdır: kopyalanmalarını önlemek için hata onarım ve gizleme kodları kullanmalıdırlar, ve bunun gibi.
Bu yeni teknolojiyi geliştirme konusundaki bilgimiz gün geçtikçe artmaktadır. Bu mükemmel bir gelecek vaad eden teknolojiyi güven içinde geliştirmenin yollarını bulmalı ve tüm araştırmacıların bu yolları benimsemesi için çabalanmalıdır.
Anasayfa 
Arama 
Kayıt Ol 
Giriş yap 
C.tesi Eyl. 12, 2009 12:48 am