Aşkımı verdim sana
yüreğimi verdim. Aşk sendin sen yüreğimdin. her atışı senin iki hecelik
ismini fısıldardı, kimse bilmezdi ama sen duyardın.
Hak etmiş
miydin bunu böyle derin bir aşkı? Sevgiyi hak etmiş miydin? Geç
kalınmış bir soru bu. Nasıl hissetiysem öyle yaşadım ben aşkımı
yüreğimi teslim etmiş olmasaydım sana, bunun adı aşk olmazdı zaten.
Böyle
yaşadım hep beğensende beğenmesende. Hesaplı aşklar bana göre değildi.
Ne verirsem onu alırım diyenlerden olmadım. Senin için attı yüreğim
bunu söylemekten hiç çekinmedim.
Umutlarımı, hayallerimi verdim
sana. Bir gelecek düşledim seninle yarım aşkları kaç kovala oyunlarını,
göstermelik aşkları bırakıp bir kenara. Bugünü dolu dolu yaşarken
yarına dair hayaller, umutlar besledim. Hepsinde sen vardın sensiz
olmayacaktım. Bugünüde yarınıda seninle yaşayacaktım.
Ruhumu
verdim sana bedenimi verdim, olmadığım zamanlarda ruhumu bıraktım sana
yalnız kalmasın diye. Çünkü sensiz olmazdı ruhum içimi sıkıntılar
basardı. Bu yüzden özgür bırakırdım hep onu ve ruhumun gideceği tek yer
senin yanındı.
Ya bedenim! gözlerim gördüğü hiçbirşeyi ayırt
edemezdi sensizken. Ellerim dokunmazdı hiçbir şeye, yürümezdi
bacaklarım senin olmadığın yollarda. Sana her dokunuşum yeniden doğuşum
olurdu benim.
Hayatımı verdim sana "can" deseydin onu da alırdın
benden gözümü bile kırpmadan. Zaten aşk bu değil midir? Sevgiliye
dokunduğun anda ölsem umrumda değil demek değil midir? Bunu
diyemiyorsan eğer niye yaşıyorsun ki aşkı?
Bütün bunlar yetmedi
sana biliyorum. Yetseydi eğer şimdi bunları san yazıyor olmazdım. İsyan
sanma bunları ben hayatı sende aradım. Belki küçük bir şey yeterli
olacaktı her şey için. Her zaman ki gibi sen istedin bitti.
Ama sana olan sevdam, sana olan aşkım mezarda biter.
BEN İKİ GÜNLÜK AŞKLARIN İNSANI DEĞİLİM!!!